Gürdoğan’ın açıklamaları şöyle:

“Doğu Karadeniz İhracatçılar Birliği 1998 yılında Bakanlar Kurulu Kararı ile Trabzon, Rize, Artvin ve Gümüşhane illerindeki ihracatçılara hizmet vermek üzere kurulan İhracatçı Birliğidir ve aynı zamanda FINDIK dahil tüm ürünlerin ihracatında yetkili olan kurumdur.  Kamu Kurumu hüviyetinde bulunan ve en son 5910 sayılı Kanun ile çalışma esasları düzenlenen İhracatçı Birliklerine üyelik, firmanın kanuni merkezinin bulunduğu yer esas alınarak yapılmaktadır. Yani Trabzon’da kurulmuş, Trabzon’da faaliyet gösteren, vergi kaydı ve ticaret sicil kaydı Trabzon’da bulunan bir firma ihracat yapacağı zaman Trabzon’da bulunan İhracatçı Birliklerine kayıt yaptırmak zorundadır, mevzuatta açıkça bu hüküm mevcuttur.

Ulu Önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’ün talimatıyla ilki 1937 yılında Erzurum’da Ülkemiz ihracatına etkin hizmet sunmak üzere ihtisas kuruluşu olarak kurulmuş olan İhracatçı Birlikleri, İllerin ihracat potansiyeli ve ihracatçıların talepleri dikkate alınarak farklı bölge ve şehirlerde kurulmuşlardır. Bu kapsamda gerek Trabzon’un cezbedici ihracat potansiyeli gerekse diğer Birliklerin Bölge ihracatçılarının ihtiyaçlarına yeterince cevap verememesi Doğu Karadeniz İhracatçılar Birliği’nin kuruluşuna kaynak olmuştur.

DKİB fındık konusunda her türlü yetkinlik ve tecrübeye sahiptir

Ayrıca Bakanlığımız, Türkiye Fındık ihracatının %40’ının tek başına Trabzon ilinden gerçekleşmesi durumunu dikkate alarak, sağ olsunlar Trabzon Milletvekillerimizin de desteği ile FINDIK ihracatı konusunda, Trabzon ilinde bulunan DOĞU KARADENİZ İHRACATÇILAR BİRLİĞİ’ni yetkilendirmiş bulunmaktadır. Bu kapsamda da Doğu Karadeniz İhracatçılar Birliği gerek yurtiçi ve gerekse yurtdışı platformlarda Fındık konusunda her türlü yetkinlik ve tecrübeye sahip bulunmaktadır. Ayrıca, ülkemizde Giresun’daki Karadeniz İhracatçı Birlikleri’nden başka İstanbul dahil 5 farklı Birlik daha Fındık konusunda yetkilidir. Sayın Sevinç bilmiyorsa ihracat kayıtlarını incelemesi yeterlidir.

Tek sevdam Trabzon

Durum böyle olmakla birlikte doğup büyüdükleri, havasını soludukları kendi şehirlerinin kaymağını başka şehirlere aktarma çabası içinde olanların, kendi kusur ve kabahatlerini kapatmak için medarı iftihar duyduğumuz milliyetçilik fikri ile bizleri suçlamaları abesle iştigaldir. Tek sevdam Trabzon’un milliyetçisi olmakla iftihar etmekteyim. Bununla birlikte 1990’lı yıllardan itibaren tüm Karadeniz Bölgesinin en fazla ihracatçı firma sayısına sahip ili olan, bugün 18 ilin yer aldığı Karadeniz Bölgesi toplam ihracatının dörtte birini tek başına gerçekleştiren, 20 yıl içinde ihracatını 10 kat artırma başarısı gösteren ve bugün Ülkemizin en çok ihracat gerçekleştiren 16 incı ili konumunda bulunan Trabzon ilindeki Doğu Karadeniz İhracatçılar Birliğine dil uzatmak zaten Sayın Sevinç’in haddine değildir.

Birçok Trabzonlu ihracatçının fabrikaları İstanbul, Antalya, Mersin, Manisa, İzmir gibi illerde olmasına rağmen ihracat kayıtlarını Trabzon’dan yaptırırken, Edip Sevinç Trabzon’da fabrikası olan, üretim yapan ihracatçıyı çeşitli senaryo ve baskılarla Trabzon dışına taşımaktadır.

Dahası Sayın Sevinç görevli bulunduğu kurumlarda da Trabzon lehine geliştirilen projelere muhalif olmakta ve itiraz yoluyla Trabzon menfaatine atılacak her olumlu adımın karşısında durmaktadır. Kendisinin neden Trabzon’a katkıda bulunacak önerilere şerh düşüp Giresun’u savunmakta ısrarcı olduğuna dair takdiri Trabzon kamuoyuna bırakıyoruz.

Bununla birlikte kendi ihracatçısının yalan, aslı astarı olmayan haberlerle suçlanmasına dahi sesini çıkaramayanların, bize akıl verme kurnazlığı ve laf cambazlığıyla kamuoyunu yanıltma çabaları ironiktir. Zaten açıklamalarına da yerel basınımızca çok itibar edilmemiş ve ağırlıklı olarak farklı illerin medya kuruluşlarınca yer verilmiş, Trabzon Basını bu tuzağa düşmemiştir.

Sayın Sevinç’e önerimiz; doğup büyüdüğü, nüfus kaydının olduğu ve bunca başarı ile marka haline gelmiş Trabzon’a sahip çıkmasıdır, şehrini hatırlamasıdır. Ülkemizin fındık ihracat politikası elbette tektir ve Ülke menfaatimiz gereği Birliğimizce de bütüncül bir yaklaşımla desteklenmektedir.  Bugüne kadar da hiçbir zaman İller arasında rekabet tarafımızca gündeme getirilmemiştir. Ancak tüm dünyada geçerli bir kural vardır, çoğunluğa hakim olan merkez işlevi görür. Trabzon’un yıllardır olduğu gibi bugün de baskı altında tutulmasına, fındıktaki üstünlüğünün örtbas edilmeye çalışılmasına ve Trabzon’un kaynağının başka İllere aktarılmasına müsaade edemeyiz ve hakkımız olanı da kimsenin hatasına kurban etmeyiz. 

Trabzon Karadeniz bölgesinde en fazla ihracatçısı olan şehirdir

Doğu Karadeniz İhracatçılar Birliği’nin üye problemi de yoktur, gelir problemi de yoktur. Sadece Trabzon ilimizde aktif olarak ihracat yapan 250 ihracatçı vardır. Sayın Sevinç’e, savunduğu ilde kaç ihracatçı olduğunu öğrenmesini tavsiye ediyoruz.

Kaldı ki yıllardır Trabzon’a düşmanlık besleyen etrafında bulundurduğu sözde danışmanların ağzı ile bizleri akıl tutulması ile suçlamak Edip Efendi’nin haddi değildir. Gün olur harman döner, Trabzon bunun hesabını Edip Efendi’den sorar.

Savunduğumuz Trabzon’un alın teridir

Bizler hiçbir zaman Trabzon’la başka iller arasında rekabeti körüklemedik, sadece gerçek olanı, olması gerekeni, Trabzon’un hakkını savunduk ve savunmaya devam edeceğiz. Fındık ihracatının %40’ı Trabzon ilinden yapılıyor ise ihracatın merkezi de Trabzon olmalıdır. Ülkemizdeki tüm sektörlerde sistem bu şekilde yürümektedir. Fındık ihracatında Trabzon ili birinci sırada ise ve Trabzon’daki İhracatçı Birliği de bu konuda yetkili ise, Trabzon’daki fındık ihracatçısının işlemlerini bu Birlik üzerinden gerçekleştirmesi gerektiğini savunmak en doğal hakkımızdır.

Sayın Sevinç’in bir Trabzonlu olarak 1998 yılına kadar Trabzon’da İhracatçı Birliği kurulmasın diye lobi yapanları savunması bir Trabzonluya yakışmayan davranıştır. Kendisinin basın açıklamasında yer verdiği “hafiflik” ifadesi de ancak bu durum için kullanılabilecek bir değerlendirmedir. Kendisine tavsiyemiz en yakın zamanda bu yanlıştan dönmesidir.”