Trabzonspor bir deplasmandan daha elleri boş dönüyor. Maç sonuna doğru kaosa dönen oyundan karşılıklı goller de çıkabilirdi, ancak çıkmadı ve hüsran kaçınılmaz oldu. Fark da artabilirdi, puan da kazanılabilirdi... Abdullah Avcı diamond modeliyle Hatay takımına, gole kadar bariz üstünlük kuramasa da idare eder bir görüntü içindeydi. Oyunun artıları da eksileri de ufak ufak kendini hissettiriyordu. Kenarlar Trabzonspor'un başına iş açabilirdi, az da olsa işaretler geliyordu rakipten. Trabzonspor bu maçı öyle ya da böyle rahat kazanır görüntüsü dışarıdan hissedildiği gibi içeride de oyuncularda rehavet duygusuna dönüşmüş olabilir... Bardhi'nin golü sonrası Hatayspor takımının artık kaybedecek hiçbir şeyi kalmamıştı.

AVCI GECİKTİ

Aldıkları risklerin karşılıkları daha ilk yarı itibarıyla onlara moral de getirdi, pozisyonlar da... Rakip durmayacağını, mutlak kazanma hedefli olacağını kenardan hamlelerle göstermiş oldu. Oyun bir anda terse döndü ve Hatayspor oyunun da skorun da hakimi oldu. Trabzonspor'un bu modelle kenarları tamamen işlevsiz hale geldi. Hatayspor atakları kenarlardan rahatça şekillendi. Abdullah Avcı'nın hamleleri gecikti. Djaniny varlık gösteremeyen, temastan kaçan görüntüsüyle sahada hak etmediği kadar süre aldı. Orta alanı bu kadar kolay geçilen, stoperleri, kenarları birebirde bu kadar kolay eksiltilen takımın kazanması zaten mümkün değildi, öyle de oldu.