Masal bu ya Şirin’e olan aşkı dillerden dillere dağılan, yayılan Ferhat’ı Amasya Kralı huzura çağırtmış. Şöyle bir süzmüş inceden inceye. Bayağı bir delikanlı. Sarayında çalışan Şirin’e denk olmadığını görmüş. Başlamış konuşmaya "Bre fakir! Bu kadar çirkin ve peşmürde bir kız için dağları delecek kadar aşık olmanı anlayamadım. Nedir bu işin sırrı acele anlatasın bana." demiş. Yüreği yangın yeri olan Ferhat bir iç çekerek "Ama siz Şirin’ime Amasya Kralı’nın gözüyle bakarsınız. Sefil Ferhat’ın ne gördüklerini görebilirsiniz ne hissettiklerini anlayabilirsiniz..." demiş.

Şimdi bizim ortak sevdamıza, Trabzonspor’umuza, kimin gözüyle baktığımız önemli. Amasya Kralı’nın gözüyle bakarsak Nwakaeme’nin, Cornelius’un, Bakasetas’ın, Hamsik’in, Edgar’ın, Hugo’nun, Abdüş’ün, Dorukhan’ın rekabet ettiği bir özellik, güzellik arzularız, bekleriz, hayal ederiz.

Ferhat’ın gözüyle bakarsak Fountas’tan, Bardhi’den, Baniya’dan, Eren’den, Mehmet’ten mütevellit bir aşk hikayesi bekler dururuz. Trabzonspor formasını ancak bir TS Clup’tan edinebilecek yetenek ve donanıma sahip kadro kalitesinin uğruna dağları delmeye değer mi bilinmez ama yüreğimize söz dinletemiyoruz.

Öyle ki dört gün önce evimizde aciz bir oyun yüz kızartıcı bir skora bizi mahkum edenler noktasına, virgülüne dokunulmadan dün de Rize de sahaya çıktılar. Ve biz bu niteliksiz topluluktan ümitvar olmayı başardık, bekledik.

Oyunun ve oyuncunun değişmediği gösteride temsilin ve sonucun değişeceğine inanmak sizi bilmem ama bana mantıklı değildi. Bu durumu Hoca’mızın bilmemesine imkan var mı? Muhtemelen O da rakibin geçen haftaki kadar güçlü olmadığından hareketle bir tesadüf beklentisi içinde hareket etmiştir.

Oyunun ve skorun aleyhimize feryadı figan ettiği doksan dakikada yalnızca sakatlanan iki müdafaa oyuncusunu değiştiren üçüncüsünü sakat sakat sahada tutan kadro acizliği Hoca’ya değil başkan ve yönetime havaledir.

Sayın Doğan’ın ve ilgili profesyonellerin bilmesi gereken bir husus alenen cereyan ediyor. Nedir peki? Ülkemiz Süper Liginde ikinci devreler son derece acımasız, haşin, sert ve çetrefil bir hal alır. Orman kanunları devreye girer kimse kimseyi tanımaz, düşen ezilir, altta kalan yem olur. Tilkinin aslana, farenin kediye tasallut ettiği görülür, bilinir. Bu ortamdan takımımızın sağ salim çıkabilmesi mevcut normuyla mümkün değildir. Afrika aslanlarının dönecek olması da yeterli görülmemeli, ne zaman ve nasıl dönecekleri meçhulken, acilen iki üç güçlü, kuvvetli, becerikli futbolcu transfer edilmelidir. Aksi durumda gelecek on altı maçtan bu ekibin değil galibiyet puan alması bile zor olur.

Mevcut gidişat Rize’de başlayan istifa nidalarının hegomanyasında önce yönetimi ardından Hoca’yı öğütür. Çünkü dağlarına ayaz düşmüştür artık.

Bir çift sözümüz de komşu, kardeş ve dostumuz Rizespor taraftar ve antrenörüne olsun. Her Trabzonspor galibiyetini şova, bayrama ve destana çevirmek, anlamsız ve abartılı hallere bürünmek hiç yakışmıyor. Aynen bu saha ve zeminin Rize’ye yakışmadığı gibi. Dostluk hukukunda rekabetin bileşenleri kin ve düşmanlık değil sevgi ve saygıdır, olmalıdır.

Yaşadığı talihsizliklere bir yenisi eklenen Türkmen uşağımıza geçmiş olsun. ALLAH yar ve yardımcısı olsun...