Hemen, hemen her kesimden insan, “geçmişte şu şöyleydi bu böyleydi şimdi bak ne hallere düştük” gibi kelimeler kullanır.

Etrafımızda böyle aileden olsun, aile dışından olsun arkadaş çevremizden olsun bir kesim vardır.

Şu bir gerçek ki her gün geçmişimizden, gelenek, görenek, ananelerimizden, odünyaya örnek kültürümüzden ödün vermeye devam ediyoruz.

Biz Müslüman Türk Milletinin bu özellikleri tabiiyi önce İslam’a daha sonrada Türklüğümüze dayanan önemli örnek teşkil eden olgulardır.

Geçmişte bizde öğrenci olduk. Mezuniyet sevinci yaşadık. Ama hiçte bugünkü kutlamalar gibi kutlama yapmadık.

Bugün okula gitmek ayrı bir masraf. Okuldan mezun olunca ayrı bir masraf yapıyorsunuz.

Elinde imkân olmayıp bu kutlamalara katılmak isteyen çocuğu için mağaza, mağaza dolaşanları görüyorum.

Mezuniyet törenlerinde yapılan bu yanlışlıklara artık bir son verilmesi lazım.

Kızlarımız, oğullarımıza öyle papaz elbisesini andıran elbiseler giydirip havaya şapka atmak nereden çıktı.

Veya diplomalarda aynı kıyafetle resim koymak bunlar bizim kültürümüzde yoktur.

Evet, bir başarının bir kutlaması olur mutlaka bir sevinci olur ama bu sevinç ve kutlama isyana dayanmamalı.

Yukarıda da belirttiğim üzere, hep şikâyet ettiğimiz şeyleri bizler severe ve koşarak yapıyoruz.

Yani oğlumuz üniversiteden mezun oldu aklımız başımızdan çıkıyor. Ya ne var bir okul bitirdi. Gayet normal bir şey. Bunu abartmanın bir mantığı yok.

Bu öyle abartılıyor ki, taaa ilk okulla kadar inmiş. O küçücük çocuklara da aynı elbiseler giydiriliyor ve aynı hareketler yaptırtılıyor.

Velilerimizin dikkatini çekmek istiyorum. Kutlama yapılmasın demiyorum. Yapılsın. Amma benim kızım bu kutlamada kendi Milletinin aslına uygun bir elbise giyecek veya normal kıyafet giyecek. Demelidir. Veya başka bir çözüm yolu bulmalıdır.

Bizler nasıl istiyorsak öyle oluyor. O zaman geçmişte şöyleydi, şimdi böyle demenin bir mantığı yoktur.

Biz veliler olarak öncelikle çocuklarımıza hayatın zorluklarını, yaşamla da nasıl mücadele edeceklerini ve bizlerin her zaman yanlarında olamayacak olduğumuzu, daha doğrusu ayaklarının üzerinde nasıl duracaklarını öğretmemiz lazım.

Çocuklarımızın başarılarını aşırı şekilde taktir edip ne kendimizi ne de çocuğumuzu kandırmayalım. Onları normal bir şekilde tebrik edebiliriz.

Bu yaşanan olay her neyse işin de başarı okul başarısı hayatın akışı içerisinde gayet normal bir olaydır. Bu görüntüyü onlara verelim.

Bu yaşananların tümü bana şunu da hatırlatıyor. Türkiye Osmanlıya dönüyor.

Ya Allah Aşkına kimse öküzün altında buzağı aramasın. Ne Osmanlısı Türkiye Avrupa’dan da Avrupalı olmuş ama farkında değil.

Kalın Sağlıcakla