Türkiye hareketli  ve hararetli bir ülke.

Burada yaşamanın belli kaideleri  var.

İnsan olarak dini ve kültürel değerler olmazsa olmazımız.

Bir de bu ülkede siyaset yapmanın olmazsa olmazları var.

Bunlar da "Demokrasi ve Hukuka" amasız, fakatsız sahip çıkmaktır, saygı duymaktır.

Bu, kişilere göre değişen bakış veya görüntü değildir.

Kime göre veya kime karşı, kimin lehine veya kimin aleyhine olduğuna bakmaksızın ortaya konması gereken bir duruştur.

AKP döneminde defaatle sekteye uğrayan demokrasi; körleştirilen, topal bırakılan, sağır edildiğine şahit olduğumuz yargı söz konusudur.

Alınan bir çok karar "siyasi" olarak algılanmakta, ukdesinde siyasi müdahale ihtiva etmektedir.

Getirilen yeni sistem hızlı karar almaktan öte yanlı karar almayı doğurmuştur.

Yargı iktidarın elinde, iktidar gücünü devam ettirmek adına bir silaha dönüştürülmesi algısı demokrasimiz ve hukukumuz adına yaralayıcıdır.

Bu ülkemizin itibarı için de yaralayıcı bir durumdur.

Bu pencereden Ekrem İmamoğlu kararını görürsek, böyle bakarsak kaybedenin Ekrem İmamoğlu olmadığını, olmayacağını görürüz.

Burada yara alan Türkiye'dir, Demokrasimizdir, Hukuk sistemimizdir..

Millet ve Millet İradesi diyerek siyaset sahnesinde varolan AKP'nin ikinci kez İstanbulluların iradesini ipotek altına alma gayreti bir ironi gibi görünse de esasen bir paradokstur..

Bu karar kabul edilemezdir ve telafisi güç sonuçlar doğurmaktadır.

Temyiz sürecinde bu hatadan dönülecektir ve yargı bu ağır yarayı saracaktır, sarmalıdır.

İktidar da artık baskıyla veya yargıyı kullanarak iktidarda kalınamayacağını görecektir.

Milletin ciddi sorunları, ülkenin büyük meseleleri dururken sizin hala "seçimi nasıl kazanırız" ya da "rakiplerimizi ne yaparsak devre dışı bırakırız" sorularına cevap arayışınız beyhudedir.

Her gün muhalefete karşı ağır hakaretler savuruyor olmanız da, en ağır şekilde saldırılarınız da keşke yargının ilgisini çekebilseydi.

Türlü bahanelerle görevden istifa ettirdiğiniz belediye başkanlarını da yargı görebilseydi.

Daha vahimi kendi bakanlığını dolandırdığı iddiasıyla görevden alınan bakanlarınıza da yargı dokunabilseydi.

Ülkeyi sarsan vahim yolsuzluk, rüşvet, kaçakçılık, uyuşturucu ticareti iddialarına karşı resen hareket edebilseydi..

Örnekleri çoğaltabiliriz

O zaman bu karar yargı eliyle sivil siyasete karşı bir darbe olarak algılanmazdı ve bağımsız yargının rutin bir işleyişi olarak görülürdü.