Çok ince bir çizgiden geçiyoruz. Abdullah Avcı ile Trabzonspor çok ince bir telle tutuyor, her an koptu kopacak, bundan sonraki bütün maçlar sanki böyle geçecek gibi…

Deplasmanda şu oyunu ve mücadeleyi gördükçe, bizler yani taraftarlar için belki yine “Bize Her Yer Trabzon” ancak Trabzonspor için “Bize Her Yer Trabzon” diye söylemek mümkün değil… Şu anki Trabzonspor; bir belgeselde seyrettim; bir örümcek çeşidi var erkekleri daha cüsseli ve erkek dişiyi dölleyince o küçük olan dişi örümcek erkeği besin maddesi olarak görüyor ve yiyor. Geçen yıl şampiyon olan takımın başına da sanki bu olay geldi gibi… Kendi kendini bitiren bir Trabzonspor, düşmanı dışarıda aramaya, sanal düşman yaratmaya gerek yok.

Öncelikle Abdullah Avcı’dan başlayalım…

Bir defa hocanın akordu bozuldu; sanki ben nasıl başarısız olurum diye kadro kuruyor. Trabzonspor için en rasyonel hedef “Türkiye Kupası”dır. Eğer rotasyon düşünüyorsan zaten kısıtlı bir onbirin var, o onbiri kupada sahaya sürmen gerekirken sen macera arıyorsun. Maçın büyük bölümünde esen rüzgar zaten ince bir pamuk ipliğine bağlı olan bağını Trabzonspor’dan koparabilirdi.

Rüzgarı keşfedip ondan yararlanmayı beceren insanoğlu onu kullanıp okyanusları aşarken sen elinde bu havalar için biçilmiş kaftan Bakasetas’ı rotasyona tabi tutuyorsun. Futbolcu oynayarak gelişir, rotasyon kaliteli ve geniş bir kadronun yapabileceği bir şey, oysa Trabzonspor ne kaliteli ne de geniş bir kadroya sahip onun için macera aramaya gerek yok.

Takımda anormal bir uyumsuzluk ve boş vermişlik var, bu durum hiç hayra alamet değil. Futbolcu ve teknik ekip arasındaki bağ kopmuş gibi görünüyor, bunun sebebi ne sadece teknik ekip ne futbolcular ne de oyun formatı. Bu sorun ileriki günlerde mutlaka su yüzüne çıkacaktır, oyun sistemi ne kadar kötü olursa olsun, mücadelenin kötüsü olamaz olmamalı…

Bireysel olarak değerlendirmek gerekirse; Uğurcan için git geller devam ediyor; tıpkı masal kahramanları gibi “Bir  Varmış Bir Yokmuş”…

Larsen ilk golde asist yapsa da çizgiden top çıkarsa da Allah Larsen’i bizden bizi de Larsen’den  kurtarsın…

Perez hazır olmamasına rağmen Larsen‘den iki gömlek daha üstün.

Arif oynadı Eren’le arasında bir fark yok, o zaman Arif oynasın.

Hamsik oynadığı sürece maçın en akıllı futbolcusu idi. Bardi dururken Hamsik nasıl çıkar anlamak mümkün değil.

Bardi derken, Trabzonspor’un sezon başında yediği transfer kazıklarından sadece biri.

Abdullah Hoca yatsın kalksın önce Larsen’e sonra da Vitor Hugo‘ya dua etsin. Maç 1-0 bitseydi şu anda konu başlığı hangi hoca gelmeli olacaktı…

Hüseyin her zamanki gibi çok iyi çok kötü… Nasıl derseniz bir bakıyorsunuz çocukların yapmayacağı hataları yapıyor, bir bakıyorsunuz en kritik müdahalenin altından Hüseyin çıkıyor, öyle ki ayağa kafa atacak kadar gözü kara.

Doğucan tam bir güreşçi fiziğine sahip Trabzonspor güreş takımı kurarsa ağır sıklette güreşçisi hazır. Ancak uzun süre berbat oynandıktan sonra özellikle maçın son 40 dakikasında iyi bir oyun çıkardı.

Naci için Samsunspor maçından sonra yaptığım yorum için Abdülkadir’den özür diliyorum, şu haliyle Abdülkadir‘den çok geride.

Umut Bozok için harcanan paralara yazık, şu haliyle Trabzonspor’da oynaması çok zor.

Trezequet  birçok maçın katili diyebiliriz, maçları saymaya gerek yok ancak çoğunlukla vermediği, çok azında da verdiği final paslarındaki yanlış tercihleri nedeniyle bir çok kötü sonucun baş sorumlusudur.

Maxi  Gomez her ne kadar pivot bir santrafor olmamasına ve de Trabzonspor‘un santraforu olmamasına rağmen ne kadar kaliteli bir ayak olduğunu Trabzonspor‘un ikinci golünde Yusuf Yazıcı’ya verdiği pasla gösterdi.

Ve Yusuf Yazıcı evet zaman zaman içinde benim de bulunduğum bir grup kimi zaman pantolonuna, kimi zaman da saçına taktığımız Yusuf Yazıcı öyle ya da böyle attığı gollerle Trabzonspor’u ve Abdullah Avcı‘yı ipten aldı.

Çok değerli Trabzonspor taraftarları sahada her ne kadar içindeki Trabzon ruhu alınmış Trabzonspor olsa da bu ruhu geri getirecek olan yine de altyapıdan gelen bizim uşaklar olacaktır. Şu aşamada transfere karşı olduğumu söylemek isterim, Trabzonspor belki zorunluluktan belki de planlı olarak ne olursa olsun kendi kaynaklarından beslenmeli, altyapıdan gelen futbolculardan hiç birisi dört dörtlük olmasa da Uğurcan, Hüseyin, Arif, Abdulkadir, Yusuf Yazıcı ve diğer alttan gelecekler Trabzonspor‘a Trabzon ruhunu verecek değerlerimizdir.

Bunu Yusuf Yazıcı’nın golleri attıktan sonra, yüzüne yansıyan ifadeden rahatlıkla okuyabiliriz.

Hakem Ümit Öztürk tam bir şark kurnazı gibi penaltıyı veriyor sarı kartı bulunan ve Gomez’e tekmeyi sallayan Mustafa’yı ikinci sarıdan atmıyor. Yine Doğucan’a tabanla gelen ve ayak bileğine direkt dalan Geraldo’ya kırmızı yerine sarı veriyor.

Son olarak Trabzonspor bizim takımımız bu sezon yıl bu git gelleri hep yaşayacağız. Belki de kötü gidiş devam edecek ancak genelde yetersiz olan takımımıza sahip çıkalım özellikle de öz evlatlarımıza sahip çıkalım.

Bunu yapamıyorsak ta kötü sonuçlarda ilk olarak öz evlatlarımızı günah keçisi ilan etmeyelim…