En güzel tezahüratı bir kısım sağduyulu satılmamış taraftar yaptı; “Yönetim İstifa” diye bağırdılar onu da Beinsports kıstı.

Ekonomik olarak hangi masalları anlatırsan anlat sahadaki rezilliği anlatamazsın.

Aslında ilk yarı belli şeyleri elimizden geldiğince iyi yapmaya çalıştık ancak ikinci golü bulamayınca olanlar oldu. Gerçi ikinci golü de bulsak bu oyun umut vermiyor nitekim vermedi de.

Yediğimiz gol bana göre ve birçok kişiye göre de taca çıkan topun devamı idi. Bütün teknolojik imkanlar varken nedense topun taç mı değil mi olup olmadığını gösteren sağlıklı bir görüntü yok.

Hep aynı şeyleri söylüyoruz; bu pozisyonda Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş olsa acaba tacı atlayabilir misiniz?

Takım o kadar değerinden kaybetti ki artık forma da para etmiyor.

Takımın oyun sistemini anlatmak için çocukluğumda oynadığımız bir oyundan bahsedeceğim.

Benim kuşağımda olan birçok arkadaşım hatırlayacaktır.”

ATEŞLİ” diye bir oyun vardı. Bu oyunda “EMEN” diye yuvarlak sınırları olan bir bölge vardı. Rakibi yakalamak için en son emenden ateş almak lazımdı. En geçerli ateş en son emenden alınan ateşti.

Buradan nereye geleceğim.

Bizim emen Kaleci Uğurcan… Kaleci Uğurcan’dan sürekli ateş alıyoruz, bunu o kadar abarttık ki üç gol yedik bu üç golün santrasında da topu Uğurcan’a attık. Akıl alır gibi değil. Hakikatten insanın psikolojisini bozan bir oyun şekli. Korner atıyoruz bir orta yapsak pozisyon olacak, topu oradan taaa bizim kaleciye kadar oynuyoruz. Bu oyun şekli hiç bir literatürde yok.

Olsa olsa Ateşli oyununda olur.

Bu kadar art arda yenilgiyi kaldırabilecek bir camia değiliz.

Bunun bir bedeli olmalı.

Sponsor hikâyeleri ile geçirilecek bir vakit yok, borcumuz azalıyor ancak rezil oluyorsak, borcumuz olsun başımız dik olsun.

Bu gün Başkan gider ya da hoca gider onlara bir şey olmaz ancak Trabzonspor’un karizması çizilirse bunu kimse hazmedemez.

Bütün takımlar bizden daha iyi futbol oynuyorsa bunu sadece futbolcu kalitesi ile açıklayamazsınız. Bu takım, bu oyun umut vermiyor aksine acı veriyor.

Trabzonspor her ne kadar üç İstanbul takımı kadar gelirleri olan bir takım olmasa da şanlı bir tarihi ve ağırlığı vardır. Üç büyükler BMW, Mercedes kullanırken bizi Anadol arabaya mahkum edemezsiniz.

Oyun mu dediniz; dikine oynayan bir Mendy vardı. Fernandez de dikine oynamaya çalıştı.

Bunu gören Abdullah Avcı Fernandez’i dışarı aldı.

Eski kaşar Aytaç 5 kişiyi düğümledi ve golü attı.

Başka söze gerek var mı…