Ligin bitimine beş hafta kalan şampiyonluğu ilan etmek için saatleri sayan Trabzonspor, Adana’da öyle bir geri dönüş yaptı ki hem yurt içinde hem de yurt dışındaki Trabzonspor sevdalılarını sokağa döktü.

Tarihe altın harflerle adını yazdıran Abdullah Avcı Hocamız belli ki dersine çok iyi çalıştı. Adana Demirspor’u çok iyi analiz etti ve ona göre hazırladığı kadro ile sahaya çıktı.

Açıkçası kalbimden geçen kadro buydu. Sadece sol kanatta Kouassi yerinde Djaniny’yi bekliyordum.

DefansTa Dorukhan-Hugo, orta sahada Siopis ile Hamsik’i görünce tamam dedim. Trabzonspor asla kaybetmez. Çünkü; Oynanan maçları bir inceleyin orta sahada Siopis-Hamsik’in olduğu maçlar her zaman keyif vermiştir nokta.

Adana’da muhteşem taraftar desteğini de arkasına alan Adana Demirspor’a karşı maçın daha başında penaltı golüyle 1-0 öne geçen Trabzonsporlu futbolcuların, bu maça çok daha istekli ve başladıklarını gördük.

Özellikle penaltı kararının ardından; Cornelius gibi forvetin var, Visca var, Hamsik var, Hugo var, Peres var… Abdulkadir Ömür’ün penaltıyı kullanmasını hala anlamış değilim.

O penaltı gol olmasaydı futbolcuların psikolojisini düşünemiyorum.

Neyse tekrar maça dönersek, haftalar sonra taraftarına keyif veren bir futbol ortaya koyan Trabzonspor’da ilk golde penaltıyı takımına kazandıran Visca’nın ortasına kule gibi yükselen Cornolius, mükemmel bir kafa golüne imza attı.

İlk yarının genelinde rakibine göre daha üstün bir futbol ortaya koyan fırtına, zaman zaman

2-0’ın verdiği rahatlığı ile oyunu kendi sahasında kabul edip hızlı hücumlarla çıkmak istedi.

Kendi sahanda oyunu kabul etmek demek topu rakibe bırakmak demektir. Bunun sonucunda Adana Demirspor çok önemli iki pozisyondan yararlanamadı.

Pozisyonların birinde her zaman olduğu gibi kalecimiz Uğurcan mükemmel bir kurtarışa imza atarak rakibine gol şansı vermedi.

Ne yalan söyleyeyim ilk yarıda sadece Abdulkadir Ömür ile Kouassi’nin performanslarını beğenmedim.

Soyunma odasına 2-0 önde giden Trabzonspor ikinci yarıya Abdullah Avcı hamleleriyle başladı. Avcı hiç riske girmedi ve beklentilerin altında kalan Abdulkadir yerine Bakasetas’ı, Kouassi’nin yerine de Djaniny ile başladı.

Djaniny ve Bakasetas oyuna girer girmez farkındalıklarını göstermeye başladılar.

Djaniny sol kanatta Adana Demir’e zor anlar yaşattı.  Orta sahada ise Bakasetas mücadelesiyle alkışı hak etti.

Nitekim 61. dakikada Cornelius-Djaniny iş birliği sonrasında Djaniny maçı 3-0’a getiren golü kaydetti.

Trabzonspor 3-0’ın rahatlığını yaşarken ev sahibi Adana Demirspor da farkı azaltmak için olağan üstü mücadele etti.

Bunda da zaman zaman etkili oldular. Adana Demirspor’da özellikle Vargas, Akintola, Assombalonga ve Gökhan’ı çok beğendim.

Sahadan 3-1’lik galibiyetle ayrılarak şampiyonluğu ilan etmek için sadece bir puana ihtiyacı olan Trabzonspor’un ikinci yarıda mücadele eden 11 oyuncusunu da ayakta alkışlıyorum.

Sahanın en iyileri kimler derseniz; Dorukhan, Uğurcan ve Cornelius’u başa yazarım.

Dorukhan Trabzonspor’un adeta jokeri, nerede oynatırsan oynat hakkını fazlasıyla veriyor. Ne diyelim Allah nazarlardan saklasın.

Maçın bitimiyle birlikte herkes sokaklara döküldü. Sabaha kadar kutlamalar devam etti.

Trabzonspor taraftarları takımına öyle bir karşılama yaptı ki, görülmeye değerdi.

“Bordo mavi, şampiyon Trabzonspor” sloganlarıyla yer gök inledi.

Öyle gösteriyor ki kutlamalar lig bitene kadar devam edecek. Ben kırk gün kırk gece sürer diye düşünüyorum.

Haftaya Cumartesi günü akşamı Trabzon şehri, Trabzonspor sevdalıları iki bayramı bir arada kutlayacak.

Bu coşku hiç bitmesin.

Bu hava ile Trabzonspor inşallah şampiyonluğun ardından Türkiye Kupası ve Süper Kupayı da kazanarak yeni bir tarih daha yazmış olacak.

Haydi hayırlısı…

Kalın sağlıcakla…