Hepimizin bildiği üzere ve yıllardır köşe yazılarımda belirttiğim gibi; Türkiye’nin üzerinde bulunduğu, Coğrafi ve Jeopolitik konumundan dolayı, tabiki bizim bu topraklarda rahat ve huzur içinde yaşamamıza asla müsade etmeyecekler.

Ama biz kurduğumuz güçlü devlet yapımızla, attığımız doğru adımlarla, bu huzuru ve mutluluğu ancak ve ancak kendimiz sağlayabiliriz. Bunu gerçekleştirebilmek için de; Türkiye Cumhuriyeti toprakları içinde ve dışında Türklüğümüz’ü unutmadan, Türk gücü ve birlikteliğimizi her zaman güçlendirerek korumalıyız.

Tüm Karadeniz’e komşu ülkeler, tüm Avrupa ülkeleri ve Amerika nefesini tutmuş, komşu coğrafyamızda yaşanan olayları hep birlikte heyecanla izliyoruz. Rusya’nın Ukrayna’ya saldırması bekleniyordu. Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in; Ukrayna’nın doğusunda, Donbas bölgesindeki Rus yanlısı ayrılıkçılar tarafından kurulan, Donetsk ve Lugansk Halk Cumhuriyetleri’ni tanımasından sonra, Kiev’e saldırıcağı konuşuluyordu ve Rusya beklenen o saldırıyı gerçekleştirdi.

Şimdi aynı coğrafyada bulunduğumuz, Karadeniz’e komşu olduğumuz, ekonomik ve stratejik bağlantılarımızın olduğu, bu iki ülkeyle olan ilişkilerde Türkiye çok sıkıntılı bir döneme girdi. Bir tarafta NATO’ya üye olmak isteyen ve bize güven duyan Ukrayna. Diğer yanda doğal gaz ve enerji de bağımlı olduğumuz, bir çok ekonomik bağlantılarımızın bulunduğu, 1000 yıllardır tarih sahnesinde stratejik bağlantılarımızın olduğu Rusya...Aslında Rusya ve Ukrayna, Türkiye ve Azerbaycan gibi...

Çarlık Rusyasının yıkılmasından sonra, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği kuruldu. Bir çok ülke dışişlerinde Sovyetler’e bağlı olarak kendi devletlerini kurdular. Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği dağılınca; Avrupadaki bu ülkeler ve Orta Asya’daki Türk devletleri bağımsızlıklarını ilan etmişlerdi. Şimdi anlaşılıyor ki, Rusya eski gücünü tekrar elde etmek ve hayalini kurduğu imparatorluğunu canlandırmak için bu ülkeleri geri almak istiyor.

Rusyanın bu hamlesinden sonra günlerdir sosyal medyadan, görsel ve yazılı basından izlediğimiz, bizim savaş naraları atan cengaverlerimiz var. Elbette hepimiz isteriz eski Osmanlı topraklarını geri alabilmeyi, eski imparatorluk gücümüzü geri kazanabilmeyi... Ama bunun, bu yüzyılda gerçekleşebilmesi için, her konuda ve hertürlü gerekli koşulların sağlanmış olması gerekiyor. Bu arkadaşlarımız boş yere; Osmanlı Topraklarını geri alacağız söylemleriyle, Basında ve Sosyal Medyada içi boş, anlamsız bir şekilde paylaşımlarda bulunmasınlar. Ama onlar toplanıp ellerine kılıcı alıp gitmeyi çok istiyorlarsa, onları öncü kuvvetler olarak gönderebiliriz.

Önceden ve bu dönemde yaşadığımız süreçler gösteriyor ki; Türkiye’nin öncelikle ekonomik olarak asla dışarıya bağımlılığının olmaması gerekiyor. Şimdi Rusya Ukrayna’ya saldırdı, savaş başlattı. Bizim Anadolu Topraklarımız buğday ambarı iken; şimdi izlediğimiz tarım politikalarıyla, Rusya ve Ukrayna’dan buğday alıyoruz. Doğal gaz ve enerji de Rusya’ya bağımlılığımız var. Turizm de bağımlılığımız var. Eskiden Rusya’ya  yaş sebze meyve ihracatı yaparken, bir süre önce Rusya bu alımları kesmişti...

Aslında biz şu anda iki ucu pisli değnek durumundayız. Bunun içinde Türkiye Cumhuriyeti; Hiçbir şeyi kendi meselesi olarak içselleştirmeden ve sağlam adımlarla ilerleyip acele etmeden, Amerika’nın, Avrupa’nın, özellikle İngiltere’nin son günlerde uzaktan attığı kışkırtıcı naraları önemsemeden, kendi güçlü devlet anlayışıyla kendi yoluna devam etmelidir.

Yapılan bu saldırıyı asla onaylamıyoruz, kınıyoruz ama Türkiye bu ateş hattına kendini atamaz. Durduk yere bu ateş hattına ülkemizi, askerimizi, halkımızı atmak büyük bir haksızlık olur. Türkiye, İkinci Dünya Savaşı’nda bile doğru ve akılcı hamlelerle, savaşın dışında kalmayı başarmıştır. Şimdi de Devlet Büyüklerimizin, devlet aklıyla hareket edeceğinden eminiz.

Ülkemizde bir süredir yaşanan ekonomik sıkıntılardan dolayı, ülkemiz ve halkımız zor günler geçirirken, şu andaki mevcut ekonomi ve tarım politikalarımızla; ülkemiz böyle bir maceranın içine giremez. Allah korusun diyelim ki bir savaş macerasına girildi; ekonomik ve diğer tüm sorunları bir yana bırakalım, öncelikle son yıllarda ülkemizde birdenbire oluşan yeni zengin kesim ve Z kuşağı diye adlandırılan gençler acaba İstiklal ve İstikbalimiz için ne kadar savaşabilir?

Alman şair Bertolt Brecht, İkinci Dünya Savaşı ile ilgili şu dizeleri yazmıştır:

“Bu gelen ilk savaş değil.

 Çok savaş oldu bundan önce

 Bittiğinde en son savaş

 Bir yanda kaybedenler vardı

 Öte yanda kazananlar

 Kaybedenlerin yanında

 Halk kırılıyordu açlıktan

 Kazananların yanında

 Halk açlıktan kırılıyordu.”

Sanırım bu dizeler savaşa dair her şeyi özetliyor. “Savaşı zenginler çıkarır, fakirler ölür.” Her zaman olduğu gibi olan yine halka olur. Hepimize hayırlı günler.