Bilim yapmak bir ülkenin en önemli gelişmesi ve büyümesi için yapması gereken işlerdendir.  Bilim yapılmazsa korkum odur ki bağımlı hale gelebiliriz. Buda bittiğimizin adıdır.

Bakınız Rabbimiz kutsal kitabında daha ilk emirde “Oku” ile başlamaktadır. Buradan anlıyoruz ki Rabbimiz bilimi öncelememizi istemektedir. İlk emir oku ile başladı da namaz ile oruç ile başlamadı. Demek ki bilim yapmak en büyük ibadetlerden.

Bu emri iyi okuyan gerek Peygamberimiz ve gerekse onun yolundan giden İslam alimleri ömürlerini bilime adadılar. Peygamberimiz Bedir muharebesinden sonra esirlere öyle bir muamele etti ki görenler ve işitenler parmaklarını ısırdılar. Mekkeli esirlerden okuma yazma bilenler on Müslüman’a okuma yazma öğretmek şartıyla serbest bırakıldı.

Peygamberimiz bir gün Mescidi Nebiye uğradığında orada iki grupla karşılaştı. Gruplardan biri Kuran okuyup dua etmekteydiler diğeri ise İslami ilimlerle uğraşmaktaydı. Peygamberimiz birinci gruba dönerek sizler güzel bir amel ediyorsunuz fakat ben muallim olarak gönderildim diyerek ikinci gruba dahil oldu.

Sahabeyi kiramda aynen Peygamberimiz gibi ilim yolunda hayatlarını adadırlar. Abdullah İbni Mesud ve Abdullah İbni Abbas gibi çok büyük alimler aralarından çıktı. Daha sonraki yıllarda yani yedinci asırda İslami ilimler tedvin edilmeye başlandı. Yani yazılmaya başlandı. Tefsir fıkıh hadis ve kelam gibi ilim dallarında kitaplar yazımı yapıldı.

Daha sonraki asırlarda İslam alimleri hem akli hem de nakli ilimlerde zirve olacak çalışmalar yaptılar. Bakınız birkaç örnek vereyim konum daha iyi anlaşılacaktır.

On ikinci asırda yaşamış olan Fahri Razi yazmış olduğu kırk ciltlik tefsir kitabında ki ismi Mefatıhul Gayb adlı eserde bu büyük imam Kuran ayetlerini açıkladığı gibi bir cildini de İlmün nücum adıyla müsemma olan astronomi kitabı olarak yazmıştır. Yine on ikinci asırda yaşamış olan İbni Sina yazmış olduğu tıpla ilgili eser el Kanun fit tıp adlı eser Avrupa üniversitelerinde yaklaşık yedi asır okutulmuştur. On beşinci asırda yaşamış olan Piri Reis yazmış olduğu eser Kitabul Bahreynde bugünün teknolojileriyle ancak çizilebilen dünya atlasları çizmiştir.

Bunlar gibi yüzlerce İslam alimi gerek akli ve gerekse nakli sahada dünyada parmakla gösterilen eserler kaleme almışlardır. On beşinci asıra kadar bu bilim çalışmaları devam etti. Bu tarihten sonra Osmanlı gerilemeye girdiğinden artık eskisi gibi bilim yapamaz olduk.

Günümüzde ise ülkem geneli bilimin adı bile yok. Bir örnek vereceğim ne demek istediğim daha iyi anlaşılacaktır. ÖSYM üniversite sınavında gençlere dağıttığı kalem silgi ve kalem traşın üzerine made in germayn yazılı olması beni derinden düşündürmeye başladı. Görüyorsunuz değil mi bir kalem traş yapacak teknolojimizin bile olmaması bilimde çok geri kaldığımızın alametidir.

Önce ahlak sonra bilim devletimizin ve milletimizin bekası için kaçınılmazdır…