Şayet dün akşam yeni bir Alanya faciası yaşamadıysak rakibimizin beceriksiz forvetlerine dua edelim. Yoksa yeni bir facianın futbolcular, taraftar, yönetim ve teknik heyet üzerinde yapacağı hasar tespit edilemeyecek boyutta olabilirdi.

RAKİBİMİZ; Şöyle bir takım düşünün diyeceğim de düşünce israfına gerek yok. Ümraniye ekibi sırf TFF talimatları gereği bir araya derlenmiş, giydikleri forma dışında aralarında hiçbir illiyet (!) bağı bulunmayan hasbelkader futbolcu olmuş kuru bir kalabalıktan ibaret. Tek gollerini atan Umut Nayır dışında değil süper ligde birinci ligde dahi rotasyona dahil olabilecek yeteneğe muhtaç futbolcu grubu. Ve bu kalabalıktan yağ çıkarmaya çalışan Abdullah Avcı’nın eski asistanı, harbi futbol emekçisi Recep Uçar.

EKİBİMİZ; Geçen yıl biriktirdiği futbol kazanımlarını kısa sürede israf etmiş, şampiyonluk yarışından kopmuş, motivasyonunu ve senkronizasyonunu kaybetmiş, harici gelişmelerin konum ve hedefini tayin ettiği bir süreç yaşıyor.

OYUNUMUZ; Süper Lig’de ateş hattına düşmüş, can havliyle bu durumun tedavisine odaklanmış, zirai! mücadeleye yasak savma şiarıyla çıkmış bir rakiple karşılaştık. Beklenen güle oynaya farklı bir skorla turu geçeceğimizdi. Beklenen derken spor kamuoyundan bahsediyorum. Biraz ukalalık olacak ama ben dün akşamki hikayeyi tahmin ediyordum. Saha zemini, aşırı rüzgar ve stat kompleksinin yakışıksızlığı bir yana çok zevksiz ve gösterişsiz futbol oynayan iki takımın mücadelesi seyredilmemeye değerdi. Yüz yirmi dakika resmen işkence izledik. Üstelik basın yayın yoluyla. İnanın birileri bu maçı AHİM’e taşısa  yüklü bir tazminat kazanabilir. Esas oğlanlarla beceremediğimiz işi stepne oğlanlarla denedi Avcı Hoca. Denize düştüğünü kabul etti yani. Normal şartlarda kurumlararası bir turnuvada iddialı olamayacak rakibimize maçın son anlarında bir şans golü atarak rezaletin boyutlarını küçülttük. Hugo’nun golde ki becerisi değme forvetlerde yok.

KAPTANIMIZ; Yeni nesil efsanemiz Uğurcan’ımız maalesef gözümüzün önünde eriyip bitiyor. Bu sene ondan görmeye alışık olmadığımız çok sürprizlerine şahit olduk. Lakin maç içerisinde Hocasıyla taktik disiplini tartışacağına ölsek inanmazdık. Çok üzgün ve şaşkınız Kaptan. Ayrıca birileri Kaptanımıza yıldız olmuş kalecilerin bu payeye kalesine gelen topları elle, ayakla, yumrukla, avuç içiyle, parmak ucuyla uzaklaştırarak ulaştıklarını anlatmalı. Her topu bloke etme refleks ve düşüncesi yakışmayacak bir sürü gol yemesine neden oluyor.

DİĞERLERİ; Hamsik futbolu bırakmış anlaşılan. Bardhi, Doğucan, Arif, Larsen ve Bozok ya kırk fırının önüne bırakılmalı ya da ceplerine biraz harçlık konulup en yakın havaalanına.

HAKEM; "Mal sahibine benzemezse helal değildir." derdi Kastamonulılar. İşte tam da böyle bir yönetim gördük. Çıplak gözle Kuzey Kutbundan görülen penaltıyı VAR uyarısıyla verirken nasıl olduğu hala çözülemeyen ikinci penaltıyı tereddütsüz ve VAR sız uydurdu. TFF’nin bu düdüğü hala öttürüyor olması talihsizliktir...