İlk önce Abdullah Avcı’yı Trabzonspor’un başında geçirdiği 100 maçlık teknik direktörlük için kutluyorum. 100’üncü maçın havasından mı bilmiyorum ancak ilk defa Abdullah Hoca’yı bu kadar istekli ve hareketli gördüm. Kendisi de maçı kenardan bu kadar içten yaşadı. Bence de iyi yaptı diye düşünüyorum.

İlk 45 dakikadaki oyun her Trabzonspor’lunun özlediği ve de beklediği oyundur. Öyle ki şampiyon olduğumuz sezon dahil bu kadar dominant bir oyun hatırlamıyorum, iyi bir santraforumuz olsaydı maç belki de üçe dörde giderdi.

Maçtan önce gollü bir sonuç bekliyordum ancak hem santraforsuz bir oyundan dolayı hem de Bakasetas dışında kaleye şut atan oyuncumuzun olmamasından dolayı skoru artıramadık. İlk yarıda bir çok doğrumuz vardı; bir defa önde bastık, hızlı oynamaya çalıştık, ayrıca temaslı oyunu da tercih edince mevkisel eksikliklerimize rağmen çok iyi bir oyun ortaya koyduk. Öyle ki en fazla aksayan sağ ve sol bek bölgelerimize hiç iş düşmedi. Bunu söylerken Frencvaroş takımının da çok gevşek oynağını kabul etmek gerekir. Kısacası ilk yarı gelmeyen goller hariç futbola doyduk.

İkinci yarı bir süre aynı oyunu oynamaya çalıştık, dakikalar ilerleyince yorgunluk baş gösterdi ve oyunda gitgeller oldu derken 70. dakikadan sonra ortaya bir maç seyrettik. Bu sonuç hiç bir işe yaramadı, tek faydası ülke puanına yaptığı katkı ve gelecek günler için bizde oluşturduğu umut oldu. Eğer grup maçlarında deplasman maçlarından sadece 1 puan bile getirebilseydik bugün çok daha farklı şeyler konuşuyorduk.

Abdullah Avcı kasım ayını bekleyin diyordu bu ayın ilk maçında 45 dakikalık bir gösteri bize iyi geldi. Güzel günler yakın diye düşünüyorum.

Futbolcu performansı olarak bir kaç futbolcuya değinmekte fayda var; Larsen eğer Peres gelirse direkt yedek kulübesini boylar.

Bartra’yı ben olsam ön libero oynatırım, stoperde bazen çok iyi bazen çok acemi ancak topu uzun oynama özelliği yabana atılmayacak kadar iyi. Bence ön liberoda daha başarılı olur.

Abdülkadir; evet Abdülkadir herkesin özlediği ve beklediği şekilde bir oyun çıkardı, şut atmadaki zaafı dışında ben çok beğendim. Ön tarafta yaptığı baskı sonucu kazandığı toplar sonuca yansımış olsa çok daha iyi olurdu.

Yusuf Yazıcı büyük bir moral çöküntüsü yaşıyor gibi, o da çok çalıştı, atacağı bir gol onu kendine getirecek gibi duruyor. Trabzonspor’un en sıkıntılı tarafı üç yerli futbolcunun performansıdır. Uğurcan hariç diğer iki Türk’te problem yaşıyoruz. Dorukhan maalesef sakat, o da bir etken. O nedenle Abdülkadir ve Yusuf Yazıcı’nın performansı çok önemli. Burada taraftarlara yani bize düşen bu iki futbolcuyu moral olarak desteklemektir. Moral olarak pozitif olan Abdülkadir ve Yusuf özgüvenlerinin de artmasıyla çok daha verimli olacaklardır.

Trezequet normalde bu takımın topçusu değil ancak oynatılacaksa da sol ön hariç hiç bir yerde oynayamaz.

Bakasetas bu takımın gole en yakın futbolcusu, onun için hemen forvet arkası kaleye en yakın yerde oynamalı. Attığı golde direkten çıkan sesi stadyumdaki ve de ekran başındaki  herkes duymuştur.

Gelelim en büyük zaafımıza; bir defa yavaş oynamayı biraz düzelttik, hani yana oynamayı da bir nebze düzeltmeye çalışıyoruz ancak en büyük zaafımız olan kaleciye pas olayı bizim en sıkıntılı tarafımız. Bu maçta bile kaleciye birçok kez geri pas oynadık ve de birçoğunda kaleciye verdiğimiz pas Uğurcan tarafından ya taca ya da rakibe gitti. Sadece bu geri pası düzeltsek eminim ki takımın oyunu çok daha iyi olur. Bu zaafımız düzelene kadar ben bu konuyu işleyeceğim.

Sonuç olarak ilk yarıdaki oyundan herkes zevk aldı, bu oyun ilerisi için beklentimizi artırdı. Sakat futbolcuların dönüşü ve eksik mevkilere yapılacak takviyelerle çok daha iyi oyunlar bizi bekliyor.