16 yıl aralıksız olarak çalıştığım Günebakış Gazetesi’nin İmtiyaz Sahibi ve Genel Müdürü Ali Öztürk Bey’in geçtiğimiz günlerde, TBMM Çevre Komisyonu Başkanı ve AK Parti Trabzon Milletvekili Muhammet Balta’yı konu ederek yazdığı köşe yazısında ismimizin geçmesi dolayısıyla cevap hakkımı kullanma zorunluluğu doğmuştur.

Öncelikle kamuoyunun şunu bilmesini istiyorum ki 2002 yılında göreve başladığım Günebakış Gazetesi’nde, 2018 yılının Ağustos ayında ekonomik şartlar gerekçe gösterilerek görevime son verildi.

Ayrıldığım günden bugüne kadar geçen zamanda Günebakış Gazetesi ve gazetenin sahibi Ali Öztürk Bey ile ilgili olumsuz manada hiçbir davranışım, söylemim ve yazım olmamıştır.

Bugüne kadar hep “Kol kırılır yen içinde kalır” düşüncesi ile hareket ettim.

Ömrüm boyunca çalıştığım her kurumda olduğu gibi, Günebakış Gazetesi’ni de her zaman kendi gazetem gibi gördüm. Gazetemin menfaati için uzun yıllar her alanda haber üretip gazeteme göndermeye çalıştım. Sadece haber desteğinde bulunmadım. Gazeteye ekonomik anlamda da katkı sunmak için reklam ve abonelik için yıllarca didindim, koşturdum ve mücadele ettim. Görev yaptığım süreçte gazetenin bölgedeki abone sayılarını da ayrıldıktan sonra ki abone sayılarını da en iyi Ali Bey bilir!

Şimdi gelelim yazımızı yazmanın asıl nedenine…

Ali Bey, Milletvekili Muhammet Balta ile ilgili kaleme aldığı yazısında tartışmanın içine beni ve çalıştığım bazı arkadaşlarımı da çekerek; “Önce Hasan Bahadır’a sor” dediniz…

Sınav için geldiğimiz bu fani dünyanın sonunda ahirete irtihal ederek Yüce Allah’a hesap vereceğiz.

56 yaşında emekli bir gazeteciyim.

Madem “sor” dediniz; bize de doğruları söylemek düşer.

30 yıllık meslek hayatımda beni tanıyan herkes kişiliğimi ve mesleğimi nasıl yaptığımı çok iyi bilir.

Ali Bey; “Önce Hasan Bahadır’a sor” derseniz, ben de yukarıda da ifade ettiğim gibi sadece doğruları söyleyeceğim.

Ali Bey, bunca yıllık hizmetimden sonra MUTLU MU ayrıldığı mı sanıyorsun?

Beni makamına çağırıp, “Hasan Bey düşündüm, taşındım seninle yollarımızı ayırıyorum” dediniz.

Ama ben saygımdan ekonomik koşullar nedeniyle ayrıldığımı söyledim.

Size, “Maaş istemiyorum, aldığım ilanların yarısına çalışayım” dedim, onu bile kabul etmediniz.

Evet, Günebakış Gazetesi’nden emekli oldum. Allah razı olsun. Ama ben bu gazete için yıllarımı feda ettim.

Ali Bey, tazminatım kaç lira tuttu? Siz bana kaç lira verdiniz?  Hiç itiraz ettim mi?

Üstelik hak ettiğim tazminatımı, kendi topladığım ilanlardan almadım mı?

16 yıllık çalışma dönemimin 11-12 yıllık döneminde hiç yıllık izin kullanmadım. Bayram, hafta sonları dahil izin yapmadım. Gazetem için çalıştım.

Bütün bu kullanmadığım izinlerim için siz istediniz ben de KARŞILIKSIZ imza attım.

“Gazeteme feda olsun” dedim.

Kısacası önüme getirdiğiniz her kâğıdı imzaladım.

Yoksa yanlış mı yaptım Ali Bey?

Çalıştığım her gün ‘gazeteme nasıl daha güzel haber, nasıl daha çok ilan, nasıl daha çok reklam getiririm’in çabası içinde olmadım mı?

Her yıl getirdiğim ilan ve reklamların miktarını siz çok iyi biliyorsunuz.

Daha o kadar yazılacak çok şey var ki sayfalar yetmez.

Bunlar çalışma hayatımın maddi boyutu.

Manevi boyuta gelirsek o daha da acı…

Ali Bey, düğünlerimiz oldu. Katılmayı bırakın, arayarak, ‘Hayırlı olsun’ diyemez miydiniz?

Kayınpederimi ahirete uğurladık. Cenazesine katıldınız mı?  Arayıp başsağlığı dilediniz mi?

Evet, Ali Bey içimde yaralar çok…

Bu konularla ilgili ölünceye kadar da hiçbir şey paylaşmayı düşünmüyordum.

Ancak madem siz köşe yazınızda “Önce Hasan Bahadır’a sor” diye yazdınız, ben de cevap hakkımı kullanayım, herkes yaşanılanları öğrensin istedim.

Bu yazdıklarımda tek bir kelime yanlış veya eksik olmadığını çok iyi biliyorsunuz.

Hepimiz faniyiz.

Ali Bey, haksız kavgalarınızdan haklı çıkmak için bence eski çalışanlarınızı hiç gündeme taşımayın.

Öncelikle ben bu konuda size olumlu bir referans olamayacağım.

Zaten yukarıdaki ifadelerimden de bu net olarak anlaşılacaktır.

Tekrar etmek istiyorum.

Lütfen benim adımı kendi kavgalarınıza alet etmekten vazgeçin.