Başlıktan birileri hizmet ediyor, halk da bunu beğenmiyor sanmayın. Öyle bir şey yok. Hizmette yarışması gerekenler, vekil adaylıklarında yarışıyorlar! Sakın bunu da hizmet için yaptıklarını sanmayın. Fotoğraf vermek, kartvizit dağıtmak; aradan piyango ile de “belki” çıkarız diye bakıyorlar. Türkiye’deki siyasetin geldiği nokta birçokları gibi beni de memnun etmiyor. Özellikle yıllardır araç olarak kullanılan siyasetin bu yönüyle artık içinden çıkılmaz bir hâle gelmesi toplumun iyice rahatsız olduğu bir mesele hâlini aldı.

***

Doğrudan hizmeti bırakıp dolaylı hizmete atılıp “Hizmet için varım.” diyorlar. Buradaki çelişki ayan beyan ortada ama işte herkes “kibarlık budalası” olduğu için gerçekleri söylemek de bizim gibi sevimsizlere düşüyor.

***

Vaktiyle AKP’nin Akçaabat İlçe Başkanı Osman Çavuş, partideki görevlerinden istifa edip aday adayı olanlara isyan etmişti. İlçe başkanlığı döneminden sonra, bir seçimde aday adayı olanlar arasında çok sayıda partide görevinden istifa eden isim vardı. Çavuş özetle şu değerlendirmeyi yapmıştı: “Ak Parti iktidar partisidir. Görev alan kimseler zaten hizmet eder noktadadır. Neden istifa edip yeni bir görev almak istiyorlar? Bu çok doğru değil.” Bunu Çavuş’la konuşmuştuk ama haberleştirip haberleştirmediğimi ya da yazıp yazmadığımı hatırlamıyorum. Kendisinin şimdi de aynı şekilde düşüneceğini tahmin ediyorum. Osman Çavuş, Ak Parti ve 2000 sonrası siyasetin Akçaabat’taki etkili isimlerindendir. Değerlendirmeleri de önemlidir. Çünkü ülkede iktidar olmuş bir siyasi yapıyı ilçede tırnaklarıyla kazıya kazıya yapılandırmışlardır. Bugünküler gibi hazıra konmadılar yani! O yüzden vaziyet bu ya zaten! Önceki gün meclis üyesi, dün belediye başkan yardımcısı, bugün vekil aday adayı! Devlet sana kaymakamlık gibi bir vazifeyi teslim etmiş, sen bunu bırakıp “Hayır, ben dahasını istiyorum!” diyorsun. De, de de önce bir bulunduğun yerde rüştünü göreydik. Siyasetin kuvvetli olduğu dönemlerde bunları görmek o kadar kolay değildi. Şimdi bir Facebook paylaşımı ve oradan gelen “akışkan” yorumlar yetiyor adaylığa başvuracak özgüvene!

***

Yazıyı Atatürk’ün Yalova’ya gelişi sırasında o dönem ilçe olan kente yeni atanan kaymakamla bir ayakkabı boyacısı arasında geçtiği rivayet edilen ve zamanla fıkraya dönüşen diyalogla bitirelim.

Bir gün Yalova’ya genç bir kaymakam atanmış. İstanbul’dan Yalova’ya geldiğinde iskelenin tıklım tıklım olduğunu görmüş. Yanından geçen bir boyacıya sormuş: “Bu kalabalık Yalova kaymakamını bekliyor değil mi?” Boyacı, gülmüş: “Kim takar Yalova kaymakamını ağabey. Halk Gazi Paşa’yı bekliyor.”

Siz şimdi hikâyeyi ister kaymakam yapın ister belediye başkan yardımcısı, gerisi size kalmış!