Sanki 10 hafta boyunca sadece bu maçın hazırlığını yapmış gibiydi Fatih Tekke ve öğrencileri. Mükemmel bir maç başlangıcı, kusursuz bir oyun planıyla birleşince Trabzonspor, karşısındaki güçlü rakibine bu maçın favorisinin aslında kendisi olduğunu hissettirdi. İstanbul’a gelirken herkes Galatasaray’ın tempo ve kalite farkıyla üstünlük kuracağını düşünüyordu ancak sahada bambaşka bir senaryo vardı. Oyun disiplininden taviz vermeyen, her anı titizlikle oynayan, yardımlaşmayı, alan paylaşımını ve sabrı elden bırakmayan bir Trabzonspor izledik. Baskılar kırıldı, karşı baskılarla rakibin pas kanalları tıkandı, oyun üstünlüğü ev sahibine verilmedi. Galatasaray son bölümde değişikliklerle topa daha çok sahip olsa da, Trabzonspor’un oyuna kattığı direnç ve organizasyon Şampiyonlar Ligi temposuna cevap verecek düzeydeydi.

Sistem takımı

Fatih Tekke’nin ilmek ilmek ördüğü sistem, kadro kalitesi ve bütçe farkına rağmen amacına ulaştı. Bu oyun, devre arasında takıma eklenecek 3-4 kaliteli oyuncuyla birlikte ligin tüm dengelerini Trabzonspor lehine çevirebilir. Çünkü Trabzonspor artık sadece mücadele eden değil, planını sahaya yansıtan bir takıma dönüştü. Tekke, on birinci haftada sahaya sürdüğü on birle, bitirdiği on birle, yaptığı hamlelerle ve aldığı risklerle büyük kazandı. Onana, verdiği güvenle takımın omurgasını oluştururken; Fatih Tekke de sistem takımı kurarak geceye damgasını vurdu. Trabzonspor baskıyı kırdı, rakibin baskı silahını elinden aldı ve geriye tek bir cümle kaldı: “Bu takıma birkaç kaliteli oyuncu eklense neler olurdu?”