Şiir, edebi eserlerin nazlısı, duygusalı ve nezaketidir.

Yazmak kadar okumak da anlamak da zarif bir ruh yapısına ve duygusal hazır bulunmuşluğa tabidir.

Aynı şarkılarda olduğu gibi şiirlerde içinde bulunduğunuz, yaşadığınız ve ya hatırladığınız coşkuların, hüzünlerin, öfkelerin, aşkların, ölümlerin, ayrılıkların yüreğinizde yoğunlaştığı anlarda bir çaredir, tesellidir,  ifadedir.

Hiç anlamlandıramadığınız bir dize, bir dörtlük bazen anılarınızla öyle bir örtüşür ki müptelası olabilirsiniz.

Şiirler endüstriyel üretime açık, uygun değillerdir. Yani "Oturup bir yazayım." moduyla kaleme alınamazlar. Alınanlar da soğuk ve cansız doğmuş gibidirler. Onların, sizden bir şeyler içermediğini, ruhunuza dokunamadığını hemen anlarsınız. Bir nevi yapay zeka türevidir pazarlama için yazılan şiirler.

Esasen her şiirin yazarını motive eden, dolduran ve hayal ettiren hikâyesi mutlaka mevcuttur. Bu hikâyeyi bilmesek de hemen hepimiz benzerlerini yaşamışızdır. İşte şairler yaşadıklarını mısralar halinde düzenleyebilen, ifade edebilen, süsleyebilen insanlardır. Zamanını, ilgisini ve becerisini bu alanda kullanan, kullanabilen herkes yazabilir şiiri.

Bu hafta futbola ara verildiği için sizlerle nacizane bir şiirimi paylaşmak, eleştiri ve tavsiyelerinizi duymak, okumak istedim. Umarım canınızı sıkmamışımdır.

FARKLIYIZ GÜLÜM

Sen, ezgilerde utangaç bir lehçe,

Portelere dizilmeyen ağıtsın.

Ben ne seni anlayabilirim ne ağlayabilirim.

Bana bir günahtı mazimiz sana zulüm,

Biz farklı türkülerin nakaratlarıyız gülüm.

Sen, pembenin el değmemiş hali,

Gökkuşağının çiçeklere nazarısın.

Ben ne pembeyi tutabilirim ne inanırım nazara.

Bana bir günahtı mazimiz sana zulüm,

Biz farklı renklerin tonlarıyız gülüm.

Sen, patikaların folklorik süsü,

Yaban çiçeklerinin aykırı kokususun.

Ben ne patikada yürüyebilirim ne koklarım çiçekleri.

Bana bir günahtı mazimiz sana zulüm,

Biz farklı yolların seyyahıyız gülüm.

Sen, otantik bir hikayenin mutlusu,

Yalnızlığın dört yapraklı biçimisin.

Ben ne hikayeleri okurum ne severim yalnızlığı.

Bana bir günahtı mazimiz sana zülüm,

Biz farklı hayallerin özetleriyiz gülüm.

Sen, arabesk duyguların heyulası,

Romantik şiirlerin gözyaşısın.

Ben ne arabesk dinlerim ne mendil taşırım.

Bana bir günahtı mazimiz sana zulüm,

Biz farklı düşlerin romanlarıyız gülüm.

Sen, ilkbaharın delidolu sağanağı,

Bulutlara düşen acemi cemresin.

Ben ne şemsiye taşırım ne takılırım bulutlara.

Bana bir günahtı mazimiz sana zulüm,

Biz farklı mevsimlerin yağmurlarıyız gülüm.

(2002/ İnebolu Öğretmenevi)