Kötü oyuna rağmen son ana kadar kupaya uzanma şansı yakalayan Trabzonspor için Olimpiyat’ta alınan sonuç yıkım gibiydi. Böylesi bir kayıp sonrası yaşanan fiziksel ve ruhsal çöküntünün bu karşılaşmaya da yansımaları elbette beklenen bir durumdu.

Can derdinde bir Ankaragücü takımı, hedefsiz ve moralsiz bir Trabzonspor. Topa daha hakim bir Trabzonspor izledik maç başlangıcında. Daha kontrollü, daha çok bekleyen, diğer maçlardaki gelişmeleri, özetle ortamı adeta koklayan da bir Ankaragücü vardı ilk dakikalarda. Risk almaya pek niyetli gözükmüyorlardı. Stratejileri daha çok, bekleme üzerineydi denilebilir. Olasılık hesaplarının bu kadar yapıldığı bir son hafta uzun zamandır izlememiştim. Ankaragücü de diğer tüm küme düşme tehlikesi yaşayan takımlar gibi kontrollü ama golü de bir fırsat kollayarak bulma derdindeydi. Özellikle Bardhi’nin sakatlanıp oyundan çıkması sonrası gözle görülür bir momentum değişimi yaşandı...

AVRUPA BİLETİ...

Penaltı ile öne geçen Ankaragücü oyunda hakimiyeti de uzunca süre eline aldı. İki kez de öne geçmesini bildiler. Ancak koruyamadılar üstünlüklerini... Trabzonspor’un kenardan gelen hamleleri son derece başarılı oldu. Ankaragücü heyecan dozu son derece yüksek olan maçın içinde son ana kadar verdiği mücadele ile kümede kalmaya çalışsa da olmadı! Trabzonspor kötü geçen sezonu bir Avrupa bileti ile kapatmış oldu.