Çok erken geri düşen ve çok erken de reaksiyon veren Trabzonspor, karşılaşmanın ilk yarısını beklenenin çok üstünde bir moralle kapattı... Tam da bu moral kazanımıyla ikinci yarıda arzu ettiği golü, hatta golleri bulabilir düşüncesi Gaziantep’in ön alan oyunu ve baskısıyla gerçekleşmemiş oldu... Trabzonspor 2-0 geri düştükten sonra bu sezonki en güzel oyununu oynadı... Takımda hızlanan, hızlı düşünen oyuncular top alabilmek için kendilerini gösteren ve hedefe bir an evvel ulaşma gayretinde oyuncular grubu izliyor olduk... Bu özlenen oyundu, bu uzun zamandır Trabzonspor’un onu yarışın içinde belirleyici bir aktör olarak kalmasını sağlayacak oyundu... Marek Hamsik’in sahada varlığı bile Trabzonspor’da oyunu estetik hale getirmeye yeten en önemli unsur...

Ara Öncesi Önemliydi...

Siopis’in de ona eklenmesi, önlerinde Bakasetas’ın bolca şut atması anlamı taşıyor olacaktı, öyle de oldu... Bakasetas yine çok istedi, yine çok şeyler yaptı... Milli maç arasına kazanarak gitmek Trabzonspor gibi çok maç yapmış, çok sakatlık yaşamış, çok yıpranmış bir takım için çok önemliydi... Şu bir gerçek... Trabzonspor’da kaliteli oyuncular var, sakatlıklar var ve her ne olursa olsun bir oyun ezberi var... Bu oyun ezberine yıldız oyuncular eklendikçe, formsuz olan bazıları form tuttukça Trabzonspor yine yarışın en önemli aktörü olacak... Tartışmalı pozisyonlar, saha içerisindeki yanlışlar, hatalar, doğrular; dün akşamki karşılaşmayı hocalar dahil tüm ilgilileri için bir eğitim karşılaşmasına da dönüştürmüş oldu... Trabzonspor ligin ilk kırılma dönemini istediği oyunu üretti mi bilemem ama moral motivasyonla bitirmiş oldu... En önemlisi de buydu...